„Praca marzeń? – To jest zbyt słodkie, by było prawdziwe!”
Słodkie jak puchar lodów z bita śmietaną, lukrem i kolorową posypką. Może mdlić.
To jest to co nieraz słyszę na temat spełnienia i realizowania się w pracy.
A ja myślę, że wstawanie co rano przez 365 dni w roku z poczuciem, że chcemy rozwalić budzik o ścianę jest zbyt gorzkie, aby w tym tkwić.
Jest jak chodzenie w bucie z kamieniem, który nas uwiera. Nie wyciągamy go tylko idziemy dalej z każdym krokiem zwiększając dyskomfort. Wszystko do czasu aż uwieranie zamienia się w ból. Wtedy już wyciągnięcie kamyka, plasterek czy zmiana butów nie pomaga. W końcu okazuje się, że uszkodziliśmy stopę i nie możemy chodzić.
Na szczęście w Polsce jak i na świecie jest coraz więcej osób, które robią coś ze swoimi zawodowymi „kamyczkami” i zaczynają o siebie dbać. Bardzo mnie to cieszy, bo:
„analiza zmian wskaźników zadowolenia, monitorowanych przez CBOS od 1994 roku, daje podstawy, by sądzić, że frakcja zadowolonych pracowników wśród respondentów systematycznie rośnie (źródło książka „Pasja to za mało” za dr Kulbat).„
Wszyscy mamy wybór. Jeśli nie pochylamy się nad tym co nam doskwiera i nie naprawiamy tego, to życie w końcu wymusza naprawę. Tyle że w jeszcze bardziej gorzki czy bolesny sposób.
Nie zawsze to oznacza, że musisz rzucić czy zmienić prace. Opcji jest znacznie więcej. W mojej książce „Pasja to za mało” opisałam ich aż 7. W każdym razie, im większy kamyk czy naprawa, tym lepiej nastawić się na małe kroki i dłuższa droga nim dojdziesz do pełni satysfakcji. Bo czasem ciężko cieszyć się w pełni lodami kiedy boli nas stopa.
Niemniej nieraz kiedy zaczynamy coś robić ku spełnieniu, to sama droga zaczyna być nieco przyjemniejsza. Jak droga na lody usłana różami, a nie kamieniami;) Zgodzisz się, że nawet w bólu łatwiej po niej iść? No i może na końcu tej drogi lody będą smakować jeszcze lepiej.
Wspaniałego pełnego życiowej słodyczy weekendu!
Iza
PS: Jeśli chcesz wsparcia w usuwaniu zawodowych kamyczków lub w zwiększeniu satysfakcji w pracy, to na dobry początek skorzystaj z książki www.pasjatozamalo.pl
PPS: Znasz kogoś kto męczy się w swojej pracy? Prześlij mu ten post.
Wspaniale to opisałaś Iza. Te kamyki w butach ja kiedyś określałem jako gwózdek wbity w but (który z czasem rani stopę). I co? Idziemy do lekarza a on przepisuje maść żeby zaleczyć stopę. Na jakiś czas troszkę pomaga a potem zaczyna się wszystko od nowa. Ale lekarz nie wie nic o gwózdku w bucie. A tak troszkę abstrahując – wspaniali specjaliści w wielu dziedzinach medycyny nie wiedzą że przyczyną większości „przewlekłych” /”nieuleczalnych” chorób jest psychika ludzka – złe emocje: złość, żal, nienawiść, zazdrosć, zawiść, chęć zemsty itp.. I hoćbyśmy nie wiem jak dbali o dietę i zdrowie to i tak za jakiś czas to nas dosięgnie…
Piotrze, świetną masz świadomość. Trzeba więc szukać takiego lekarza, który podchodzi szerzej, holistycznie. Z pewnością większość lekarzy tego nie robi, ale są tacy którzy tak robią. Poza tym żyjemy i uczymy się. Jeśli dana kuracja nie działa, to szukamy dalszych przyczyn. Podobnie jest z szukaniem pracy, jeśli skupiamy się na doraźnym rozwiązaniu czyli np. na jak najszybszym zdobyciu innej pracy z nadzieją, że będzie lepiej, ale nie mamy przerobione jaka praca jest do nas dopasowana to może się skończyć wpadnięciem z deszczu pod rynnę. Dlatego zamiast tylko doraźnych usług samej zmiany pracy polecam w pakiecie również dopasowanie pracy do osoby.